IO??? Insulinooporność to obniżona wrażliwość tkanek na działanie insuliny, czyli hormonu regulującego stężenia glukozy. Jest to zaburzenie gospodarki substancjami energetycznymi w naszym organizmie, rozwijające się stopniowo, prowadzące często do poważnych chorób (np. cukrzyca, nadciśnienie). Na początku może przebiegać bezobjawowo, potem pojawiają się niepokojące sygnały:

*nadmierna senność po posiłkach (szczególnie węglowodanowych)

*obniżenie nastroju

*przymglenie umysłowe

*ciągłe zmęczenie, senność

*problemy z zapamiętywaniem i koncentracją

*rozdrażnienie

* bóle głowy, bóle stawów

*napady wilczego głodu, szczególnie 2-3 godziny po posiłku

* ochota na słodycze

* wzrost wagi pomimo rozsądnego odżywiania lub problemy z redukcją wagi mimo przestrzegania zaleceń dietetycznych

O insulinooporności świadczyć mogą wysokie wartości insuliny na czczo, niepowodujące obniżenia poziomu glukozy. Wysokie stężenia glukozy i insuliny na czczo mogą już wzbudzać zaniepokojenie możliwością IO, najlepiej jednak wykonać badania zlecone i potem zinterpretowane przez lekarza lub dietetyka – krzywą cukrową i insulinową.

IO można pokonać, należy jednak połączyć kilka elementów: zredukować wagę ciała, włączyć dietę niskich indeksów glikemicznych, wdrożyć regularną, najlepiej codzienną aktywność fizyczną (dostosowaną do obecnej wagi, np. energiczne spacery), dostosować styl życia – zadbać o regularny sen/regenerację organizmu, zrezygnować z używek i zredukować stres.  Powiecie – trudno? Tak, pewnie wcale nie łatwo, ale wysiłek się opłaci. Zdrowie i kondycja naszego organizmu to źródła wyczerpywalne, więc jeśli obserwujecie u siebie powyższe objawy uznajcie je za sygnał do przyjrzenia się swojemu zdrowiu. Może właśnie jest moment, by zacząć te zasoby odnawiać,  ładować a nie eksploatować , a nawet demolować?

Odżyw się, a odżyjesz!